Valse meeldauw verschilt van echte meeldauw doordat het schimmelpluis op de onderkant van het blad zit, terwijl dat van echte meeldauw op de boven- en onderkant van het blad aanwezig is. Infectie kan alleen plaatsvinden als de plant lang genoeg nat blijft en de temperatuur voldoende hoog is.
De schimmel is naast het grijze schimmelpluis aan de onderkant van het blad ook herkenbaar aan gele vlekken op de bovenkant die soms ook bruin verkleuren. De schimmel zorgt ervoor dat het blad uiteindelijk afsterft en dat de vruchten worden aangetast of ook afsterven. De schimmelsporen worden naar de planten verspreid door de wind en spattende regen tijdens koel vochtig weer, wat essentieel is voor de ziekteontwikkeling. Regen, dauw of hoge vochtigheid (>95%) is vereist voor het kiemen van schimmelsporen en de infectie. Deze periode wordt de bladnatperiode genoemd. De schimmel groeit inwendig en blijft sporen produceren zolang het weer koel en vochtig blijft. Bij het tegengaan van de schimmel is het dus belangrijk dat de plant zo veel mogelijk droog blijft. Bij het vergaan van het blad in het najaar op de bodem komen de oosporen vrij waar ze overwinteren.
Peventieve maatregelen zijn;
- Kies voor resistente rassen
- Pas een ruime teeltwisseling met niet-waardplantgewassen toe
- Voorkom een vochtig microklimaat. Dit kan door een minder dicht gewas, goede beluchting tijdens de opkweek en een warm en droog kasklimaat
- Pas hygiënische maatregelen toe.
- Gebruik schoon uitgangsmateriaal,
- Verwijder gewasresten
- Voorkom opspatten van water tijdens het begieten van de bodem.
- Begiet nooit de gehele plant
Voorkom plantenziekten in het algemeen door te zorgen voor een optimale groei, ontwikkeling en weerbaarheid van het gewas.
Reactie plaatsen
Reacties